26.Zekât ve Cimrilik

Yüce Allâh (C.C.) buyuruyor ki:


«— Allah'in kendi fazileti ile bagislamis oldugu malda cimriîik ederek zekâtini vermeyenlerin, kendileri hesabina faydali bir davranista bulunduklarini sanmasinlar. Bu yaptiktan kendilerine kötülüktür. Cimrilik ederek yanlarinda tuttuktan zekât, kiyamet gününde, atesten bir halka olup boyun karma geçirtecektir.»

(Âl-i Imran Sûre-i celilesi - 180)

Allah Teâlâ (C.C.) buyuruyor ki:







«— O Allah'a ortak kosanlarin (müsriklerin) vay haline ki, onlar mallarinin zekâtini vermezler ve Âhiret Günü'ne de inanmayanlar da onlardir.»
(Fussilet - 6-7)



Peygamberimiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

«— Mal sahiplerinin vermekten kaçindiktan zekât payi, Kiyamet Günü azgin bir yilan sekline sokularak boyunlarina dolanacaktir.»

Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

«— Ey Muhacirler toplulugu! Bes sey var ki bunlar basiniza gelir ve bunlarla imtihan edilirseniz bunlara yetizmenizden Allah (C.C)'a siginirim:

1 — Bir Cemiyette fuhus yaygin ve aleni hale gelince o cemiyette o zamana kadar görülmemis olan bozukluk ve hastaliklar salgin hale gelir.

2 — Eksik ölçüp tartanlarin belirdigi bir cemiyette kitlik yillari, gecim sikintisi ve zalim yönetim basgösterir.

3 — Mallarinin zekâtini vermeyenlerin çogaldigi bir cemiyette kuraklikta cezalandirilir, öyle ki, hayvanlar olmazsa hiç yagmur yüzü göremezler.

4 — Allah (C.C)'a ve O'nun Rasûlüne verdigi sözden cayan bir cemiyetin basina dis
düsman musallat edilerek sahip olduklari bazi imtiyazlar ellerinden alinir.

5 — Devlet adamlari Allah (C.C)'in Kitabi'na göre hükmetmeyen cemiyetlerde iç kargasaliklar bas gösterir.»


Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

"Bütün hayatini cimrilik icinde geçirdikten sonra ölmeye yakin cömert kesilenlere Allah (C.C) bugzz eder.."

Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

«— Su iki sIfet mü'minde birlesmez: Cimrilik ve huysuzluk.»

Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

«— Allah (C.C)'a yemin ederim, hiç bir cimri Cennet'e giremez.»

Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:



"Aman, cimrilikten sakininiz. Çünkü cimrilik bir cemiyeti hem zekât vermekten kaçinmaya, hem akrabalik baglarini çignemeye ve hem de birbirlerinin kanani dökmeye sürükler."

Yine Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

"Allah (C.C), alçakligi yaratirken hamurunu cimrilik ve mal ile yogurdu."





Hasan Ül-Basrî'ye (R.A.) «Cimrilik nedir?» diye sorarlar, o da «Insanlarin malinin zekât olarak verdigi kismini kayip, elinde kalan kismini sefer saymasidir.»

Hic süphesiz cimriligin kaynagi mal sevgisi, asiri ihtiras, fakir düsme korkusu ve evlat sevgisidir.


Nitekim, Peygamberimiz (S.A.S.) buyuruyor ki:

«—- Çocuk, insani korkak ve cimri yapar.»


Öte yandan öyleleri var ki, ne malinin zekâtini verir ve ne de kendi ve âlesine varlikli bir hayat yasatmaya elivarir. Bunlarin biricik hazzi ve arzusu paralarini gözleri önünde görmek, hatta avuçlarinda tutmaktir, oysa ki, bu kimseler günün birinde ölüp gideceklerini bilirler.

Nitekim bir sâir böyleleri için söyle diyor:

«Kardesim, insanlarin hayvan olanlan vardir.

Zeki ve görgülü bir adam kilgindadirlar.

Malina dokunan musibeti hemen sezer.

Fakat dinine zarar veren musibetin farkina varmaz.»

Diger bir sâir de bu konuda söyîe der:

«Cimrilik salgin bir hastaliktir: yakismaz Mertlere,

akli basinda olanlara ve dindarlara.

Cimriligi, elaçikligina ve itibara tercih edenler.

Yemin ederim ki, aldanmislardiar.

Yazik o kimseye ki. hem dünyanin hem de Âhiretin hakkni engeller.

Dininden sonra, bir hic ugruna dünyasini da satar.»

Diger bir sâir de söyle diyor:

«Bir mal ki dosta faydasi dokunmaz.

Yakinlara yaramaz ve yoksulun durumunu düzeltmez.

Onun âkibeti bir vârisin eline geçmektir.

Mali miras birakan cimriye de Âhirette pismanlik düser.»



Bisr (rahimehullah) der ki: «Cimri ile karsilasmak acidir, ona bakmsk ise kalbe sikinti verir»

Araplar eskiden beri cimrilik ve korkakligi utanilacak huylar sayarlardi.

Nitekim bir sâir bu hususda söyle der:

"Ver, azalir diye korkma.

Çünkü Allah (C.C), rizk'ari kullar arasinda bölüstürmüstür.

Isler bozuk giderken cimriligin faydasi yok.

Buna karsilik isler yolunda giderken vermenin zarari yok."

Diger bir sâir de söyîe diyor:

«insanlari cömerte dost görüyorum.

Amma, halkin içinde cimrinin dostu olan hic kimseyi görmüyorum.

Cimrinin ailesi içinde bile kinandigini gördüm.

Bu sebebie cimri olarak anilmayayim diye kendi kendime ikramda
bulundum.»

Cimri bir kimseye, baskasi için mal toplamakta zararin acisina katlanmak, ve bol oian malinin tadini ve hayrini görmemek cimriligi kâfidir.

Sâir Veki, Böylesi hakkinda söyle der:

«Cimri, varis için kendini mal biriktirmeye adamis bir alçaktir.

Vârisleri hesabina, o sadece bir koru bekçisidir.

Tipki kendisi aç oldugu halde,

Avini, baskalari yesin diye yakalayan av köpegi gîbi...«

«Cimrinin malini ya âfete, veya vârise müjdele» sözü. Hikmetli ata sözlerinden biridir.

Imam-i Azam (Allah (C.C) O'na rahmet etsin) buyurur:

"Ben cimrinin âdil olabilecegine ihtimal veremem. Cünki cimrilik, sahibini aldanmayayim diye, mizmizlanarak saymaya ve sonunda hakkindan fazlasini almaya sürükler. Böyle bir insan güvenilmeye de lâyik degildir.»

Bir gün Yahya (A.S.) Iblis ile karsilasir ona: «Yâ iblis! Söyle bana, dünyada en sevdigin ve en kizdigin insan hangisidir?» diye sorar.
Iblis ona «En sevdigim insan, mü`minin cimrisi ve en nefret ettigim insan da, fâsik cömerttir.» diye cevap verir. Hz. Yahya (A.S.) ona «Neden» diye sorar. Seytan su cevabi verir: «Çünki cimrinin cimriligi bana yeter, fakat fâsik cömerde gelince. Allah (C.C)'in, cömertligini gözönünde bulundurarak onu afedeceginden korkarim."
Daha sonra seytan «Eger sen Yahya (A.S) olmasan sana bu sirri açmazdim» diyerek yürüdü, gitti.